2.2. Hz. Muhammed’in Merhametli Oluşu
Hz. Muhammed şefkatli ve merhametli bir insandı. İnsanlara sevgiyle yaklaşır, hiç kimseyi
üzmemeye, incitmemeye çalışırdı. İnsanların zor durumda olmasından, sıkıntı çekmesinden
üzüntü duyardı. Bu durum Kur’an’da şöyle belirtilir: “Ant olsun size kendinizden öyle bir peygamber
gelmiştir ki sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır gelir. O size çok düşkün, müminlere
karşı çok şefkatlidir, merhametlidir.”(1)
Hz. Peygamber zor durumda olan insanların sorunlarına her zaman duyarlı davranmıştır. Yoksullara,
yaşlılara, kimsesizlere sahip çıkmış, onlara yardım etmiş ve onların sıkıntılarını gidermek için çaba harcamıştır. Kadınlara, çocuklara ve kölelere iyi davranılmasını istemiştir. Bir hadisinde,
“Sizin en hayırlınız, kadınlarınıza karşı hayırlı olandır…”(1) buyurmuştur. Peygamberimiz
çocuklara karşı da son derece merhametli olmuş, özellikle yetimlerin korunup kollanmasına önem
vermiştir. Bir hadisinde, “Kim Allah rızası için bir yetimin başı okşarsa… kim yanında bulunan
yetim erkek veya kız çocuğuna iyi davranırsa ben ve o, cennette iki elin parmakları
gibi yakınız.”(2) buyurmuştur. Torunları Hasan ve Hüseyin’i kucağına alıp sevmesini yadırgayan
ve kendi çocuklarını hiç öpmediğini söyleyen bir kişiyi, “Merhamet etmeyene merhamet
olunmaz.”(3) diyerek uyarmıştır.
Allah’ın Resulü sadece insanlara değil bütün canlılara şefkat ve merhamet göstermiştir. Hayvanlara
iyi davranılmasını emretmiş; onlara fazla yük yüklenilmemesini, yuvalarının bozulmamasını,
yavrularının alınmamasını istemiştir. Bir hadisinde, “Hayvanlarınız hususunda… Allah’tan
korkunuz.”(4) buyurarak uyarıda bulunmuştur.